Świat Makro.com

W ciągu swojego życia miałem kilka okazji by spotkać się z tym sympatycznym chrząszczem, jednak dopiero teraz udało mi się zrobić mu kilka zdjęć, co wcale nie jest takie łatwe. Pobudzony jest bardzo ruchliwy i czym prędzej szuka jakiegoś wzniesienia, jakieś wyższej gałązki, by rozwinąć skrzydła i polecieć w siną dal. W takim wypadku można zastosować patent z gałązką. Po prostu pozwalamy mu na nią wejść i przesuwamy w cień, po czym cierpliwie czekamy aż chrząszcz się zatrzyma. W końcu do tego dochodzi, jednak ten patent nie jest pozbawiony wad. Ćmawiec zastyga wtedy w bezruchu i chowa to, co niewątpliwie jest jego największym atutem.

Wygląd

Mały jest, to trzeba przyznać. Osiąga od 6 do 9 mm. Jego ciało jest zaokrąglone, a o nim samym można by wręcz powiedzieć, że jest… puszysty, że tak poprawnie go określę. Jeśli chodzi o ubarwienie, to jego ciało jest czarniawe lub brązowawe. I tak jednak widzimy to, co na wierzchu, czyli przedplecze i pokrywy, a te są pokryte matowym, szarawym nalotem. Głowa jest czarna, bez tego nalotu. Na niej znajdują się dość spore oczy (zwłaszcza u samców), a także czułki. Duma i chluba tego gatunku. Ogólnie u chrząszczy z podrodziny chrabąszczów, blaszkowate czułki są imponujące, ale u tego gatunku są one naprawdę spore w porównaniu do reszty ciała. Tyczy się to jednak głównie samców. To u niego czułki są najbardziej imponujące. U samiczek blaszki są dużo mniej imponujące, dzięki czemu zresztą można je od nich odróżnić.

Gdzie go można spotkać?

Pospolity w niemal całym kraju. Preferuje otwarte, piaszczyste środowiska oraz obrzeża lasów. Spotykałem się z nim także w centrum swojego miasta, czyli Olsztyna. Po przezimowaniu pierwsze osobniki pojawiają się już w kwietniu. I można je obserwować do lipca. Później, dorosłe osobniki nowego pokolenia pojawiają się we wrześniu i październiku.

Tryb życia

Dorosłe chrząszcze są aktywne zarówno w ciągu dnia, jak również nocą. Wtedy to mogą być wabione przez światło i może być tak, że jakiś ćmawiec pojawi się u nas w domu. Normalnie jednak trzeba go wypatrywać w dzikszym środowisku, choć też nie jest to wcale takie proste. Jego niepozorne ubarwienie świetnie się sprawdza, kiedy chrząszcz znajduje się bezpośrednio na ziemi, czy wśród przyziemnej warstwie roślin (a tam właśnie najbardziej lubi przebywać), lub na jakiejś gałązce. Odpoczywając chrząszcz chowa swoje czułki pod głowę i przedplecze, przez co jego wypatrzenie staje się jeszcze trudniejsze. Dorosłe ćmawce żywią się roślinkami, głównie trawą którą od czasu do czasu zgryzają. Ich larwy natomiast żyją pod ziemią. Tam zajmują się podgryzaniem korzonków roślin, w tym również traw.