Omarlicowate (Silphidae)

Stosunkowo mała rodzina, licząca na świecie około 200 gatunków, natomiast w Polsce mamy ich tylko 22. Przeważnie są średniej wielkości i osiągają około 2 cm. Ich ciała są najczęściej owalne i wydłużone. Pod względem ubarwienia, potrafią być dość różne, zdarzają się zarówno gatunki czarne i brunatne, jak również bardziej kolorowe. Większość omarlicowatych to zdecydowani padlinożercy, aktywnie poszukujący padłych kręgowców, zwłaszcza tych mniejszych. Oprócz tego, mogą się również odżywiać odchodami, szczątkami roślinnymi oraz grzybami. Niektóre gatunki są drapieżnikami, np. nadrzewka czterokropka (Dendroxena quadrimaculata), polująca na gąsienice niektórych motyli. Część omarlicowatych (grabarze, Nicrophorus spp.), słynie także z daleko posuniętej opieki nad potomstwem. Szczególnie wyróżnia się tutaj grabarz żółtoczarny (Nicrophorus vespilloides), u którego opiekę nad larwami sprawuje oboje rodziców i to aż do ich przepoczwarczenia. Ze względu na swoją działalność, omarlicowate są niezwykle pożyteczne, ponieważ przyśpieszają rozkład szczątków organicznych. Niektóre gatunki, mają również znaczenie w medycynie sądowej, chociażby przy ustalaniu czasu zgonu. Większość z nich, to gatunki pospolite, żaden nie jest pod ochroną.

Grabarz żółtoczarny (Nicrophorus vespilloides)

Nadrzewek czterokropek (Dendroxena quadrimaculata)

Ścierwiec (Oiceoptoma thoracicum)