Ta niezwykle popularna ćma, bardzo często pojawia się w naszym najbliższym sąsiedztwie. Nocą wabi ją sztuczne światło, zaś w ciągu dnia, nie mogąc znaleźć wyjścia, przysiada sobie np. na ścianie korytarzu, czy w jakimś kącie i cierpliwie czeka na zapadnięcie zmroku. Sam często się na nią natykam, więc nadszedł czas, by w końcu ją przedstawić.

Systematyka

Nasza bohaterka należy obecnie do rodziny Erebidae. W przeszłości była zaliczana do rodziny niedźwiedziówkowatych, jednak obecnie, niedźwiedziówki (Arctiinae) są traktowane jako podrodzina Erebidae. Rodzaj Spilosoma liczy sobie u nas trzy gatunki. Na moim blogu pojawił się już jeden z nich, czyli szewnica bzówka (S. lutea), która charakteryzuje się żółtym tłem skrzydeł. Trzecim gatunkiem jest szewnica pokrzywnica (S. urticae), która podobnie jak kuzynki, jest pospolicie spotykana w całej Polsce. Jej skrzydła są białe, ale znacznie węższe niż u szewnicy miętówki. Poza tym, znajduje się na nich znacznie mniej czarnych plamek.

Na koniec dodam, że w niektórych książkach, szewnice bywają również nazywane bieżnicami.

Wygląd

Szewnica miętówka to nieduży motyl, którego rozpiętość skrzydeł sięga raptem 4 cm. Jej przednie skrzydła są stosunkowo szerokie, śnieżnobiałe i pokryte licznymi, czarnymi plamkami. Liczba oraz wielkość plamek jest bardzo różnych, u jednych są to duże plamy, pokrywające niemal całą powierzchnię skrzydeł, u innych występują w formie drobnych, nieregularnie porozrzucanych kropek. W skrajnych przypadkach, u niektórych osobników możemy się spotkać z wielkimi, kanciastymi i szerokimi plamami. Jeżeli chodzi o resztę ciała, to tułów oraz głowa pokryte są gęstymi, białymi włoskami, wyglądającymi zupełnie jak „futerko.” Wierzch odwłoka jest natomiast żółto-pomarańczowy, z rzędem czarnych kropek na stronie grzbietowej. Odnóża są czarno-białe, natomiast czułki całkowicie czarne.

Gdzie ją można spotkać?

Pospolita w całej Polsce. Spotkać ją można w bardzo różnych środowiskach, zarówno w lasach, zaroślach, jak również parkach czy ogrodach. Dorosłe osobniki możemy obserwować od maja do końca lipca.

Tryb życia

Szewnica jest zdecydowanie nocnym motylem. W ciągu dnia przesiaduje głównie na pniach drzew, wśród traw oraz na ścianach budynku. Trzeba przyznać, rzuca się w oczy. Jej jaskrawo-białe ubarwienie nie jest jednak przypadkowe. To informacja, która ostrzega potencjalne drapieżniki przed tym, że paskudnie smakuje. Jest to bardzo popularny mechanizm obrony wśród niedźwiedziówek, więc nic dziwnego, że stosuje go także szewnica. Co ciekawe istnieją inne niedźwiedziówki o podobnym ubarwieniu i choć nie są trujące tak jak szewnica, to jednak korzystają z podobnego ubarwienia, licząc na to, że drapieżniki pozostawią w spokoju także je.

Jeśli chodzi o gąsienice, to te są pokryte gęstymi, brunatnymi lub czarnymi włoskami, zaś przez cały grzbiet biegnie żółtawa lub czerwonawa linia. Pod względem wyboru pokarmu są bardzo wszechstronne. Można je znaleźć zarówno na pokrzywach, rdestach, malinach, szczawiach, mniszkach, babkach, jak również koniczynie, bodziszku czy nawet wierzbie! I to nie jest koniec lubianych przez nie roślin, a jedynie przykłady, które pozwoliłem sobie wymienić. Gąsienice możemy spotkać w sierpniu i wrześniu. Pod koniec swojego życia, czyli na przełomie sierpnia i października, możemy je przyłapać, jak wędrują sobie po leśnych drogach, poszukując miejsc do przepoczwarczenia się. Trzeba przyznać, jak na gąsienice, poruszają się naprawdę bardzo żwawo. Kiedy już znajdą jakieś ustronne miejsce, budują sobie półprzeźroczysty, ciemnoszary oprzęd, który pokrywają swymi własnymi włoskami. W takim właśnie oprzędzie zimują.