A oto ryjkowiec, którego dość często widuje na piaszczystych drogach podczas wędrówek po lasach. Nie jest płochliwy, a nawet powiedziałbym, że jest świetnym modelem. Gdy się bowiem zatrzyma, to tkwi w tej pozie przez dobrych kilka chwil, dzięki czemu można spokojnie dobrać odpowiednie ustawienia w aparacie i zrobić mu dużo zdjęć. Zdecydowanie warto, bo jak to ryjkowce mają w zwyczaju, prezentuje się naprawdę ciekawie.

Systematyka i wygląd

Opiołek należy do rodziny ryjkowcowatych (Curculionidae) i jest jednym z trzech gatunków, należących do rodzaju Stephanocleonus, jakie występują w Polsce. W przeszłości zaliczano go do rodzaju Coniocleonus i nosił nazwę Coniocleonus hollbergii lub Coniocleonus glaucus.

Dorosły opiołek dorasta do 12,5 mm. Jego ciało jest podłużne i krępe, ryjek średniej długości i stosunkowo szeroki. Ubarwienie jest u niego bardzo zmienne, ale zazwyczaj dominują w nim różne odcienie szarości i brązów. Na ryjku i przedpleczu występuje czasami rudawy nalot.  Dodatkowo jego pokrywy są grubo punktowane.

Gdzie go można spotkać?

Liczny w całej Polsce, ale rzadko widywany ze względu na nocny tryb życia. Pojawia się głównie na terenach piaszczystych, zwłaszcza na nasłonecznionych, leśnych drogach, wydmach, ugorach oraz wrzosowiskach. Dorosłe uaktywniają się w kwietniu i są obserwowane do października.

Tryb życia

Jak zauważyliście będzie to krótki artykuł, ale nie ma też co się za bardzo rozpisywać o tym chrząszczu. Jak wcześniej wspomniałem prowadzi głównie nocny tryb życia. W dzień chowa się zazwyczaj wśród traw, pod korzeniami, w ściółce albo w glebie. Od czasu do czasu można go jednak przyuważyć, jak spaceruje po leśnej drodze i jeśli tylko będziemy patrzeć pod nogi, to jest spora szansa, że go znajdziemy. Warto tylko pamiętać, że dzięki ubarwieniu dobrze się maskuje na piaszczystym podłożu, więc trzeba trochę wytężyć wzrok, aby go nie przegapić. Podobnie jak inne ryjkowcowate jest roślinożercą. Jego larwy żerują w korzeniach sosen, ale nie jest wymieniany jako szkodnik.