Sprężykowate (Elateridae)
Na całym świecie odkryto blisko 9300 gatunków, w Polsce zaś mamy 133 gatunki. Sprężykowate to nieduże chrząszcze (największy z nich, Stenagostus rufus osiąga 2,6 cm), związane głównie z terenami leśnymi. Ich ciała są podłużne i bardzo smukłe, zwężające się ku tyłowi. Z ubarwienia są najczęściej brunatne lub czarne, ale zdarzają się też gatunki o czerwonawych, żółtawych a nawet metalicznie błyszczących pokrywach. Znakiem rozpoznawczym większości z nich, jest umiejętność do podskakiwania, kiedy tylko znajdą się na plecach. Umożliwia im to specjalny mechanizm, znajdujący się między przedpleczem i śródpiersiem. Przy wyskoku, słychać charakterystyczne „kliknięcie” lub „pstryknięcie” (jak kto woli). Sprężyki przebywają głównie na różnych roślinach bądź na pniach i wśród spróchniałego drewna. Nie tylko skaczą, ale też dobrze latają. Dorosłe są roślinożerne, natomiast jeśli chodzi o larwy, to z nimi bywa różnie. Te ostatnie, są zwane drutowcami, ponieważ z wyglądu przypominają kawałek zardzewiałego drucika. Ich ciała są bardzo twarde, zaś na głowie znajdują się silne żuwaczki. Część z nich żyje pod ziemią, gdzie odżywiają się korzonkami roślin (niektóre z nich bywają uznawane za szkodniki). Inne, można jednak znaleźć w próchniejącym drewnie lub w grzybach, gdzie prowadzą drapieżny tryb życia i polują głównie na larwy innych owadów. Wiele gatunków sprężyków to gatunki mniej lub bardziej rzadkie, związane ze starymi drzewostanami. Wiele z nich znajduje się na Czerwonej Liście, a dwa z nich: sprężyk rdzawy (Elater ferrugineus) i pilnicznik fiołkowy (Limoniscus violaceus), widnieją na liście gatunków objętych częściową ochroną.
 |
|
 |
 |
|
 |
 |
|
 |
 |
|
 |
 |
|
 |
 |
|
 |
 |
|
 |
 |
|
 |
Dodaj do ulubionych:
Lubię Wczytywanie…
Na całym świecie odkryto blisko 9300 gatunków, w Polsce zaś mamy 133 gatunki. Sprężykowate to nieduże chrząszcze (największy z nich, Stenagostus rufus osiąga 2,6 cm), związane głównie z terenami leśnymi. Ich ciała są podłużne i bardzo smukłe, zwężające się ku tyłowi. Z ubarwienia są najczęściej brunatne lub czarne, ale zdarzają się też gatunki o czerwonawych, żółtawych a nawet metalicznie błyszczących pokrywach. Znakiem rozpoznawczym większości z nich, jest umiejętność do podskakiwania, kiedy tylko znajdą się na plecach. Umożliwia im to specjalny mechanizm, znajdujący się między przedpleczem i śródpiersiem. Przy wyskoku, słychać charakterystyczne „kliknięcie” lub „pstryknięcie” (jak kto woli). Sprężyki przebywają głównie na różnych roślinach bądź na pniach i wśród spróchniałego drewna. Nie tylko skaczą, ale też dobrze latają. Dorosłe są roślinożerne, natomiast jeśli chodzi o larwy, to z nimi bywa różnie. Te ostatnie, są zwane drutowcami, ponieważ z wyglądu przypominają kawałek zardzewiałego drucika. Ich ciała są bardzo twarde, zaś na głowie znajdują się silne żuwaczki. Część z nich żyje pod ziemią, gdzie odżywiają się korzonkami roślin (niektóre z nich bywają uznawane za szkodniki). Inne, można jednak znaleźć w próchniejącym drewnie lub w grzybach, gdzie prowadzą drapieżny tryb życia i polują głównie na larwy innych owadów. Wiele gatunków sprężyków to gatunki mniej lub bardziej rzadkie, związane ze starymi drzewostanami. Wiele z nich znajduje się na Czerwonej Liście, a dwa z nich: sprężyk rdzawy (Elater ferrugineus) i pilnicznik fiołkowy (Limoniscus violaceus), widnieją na liście gatunków objętych częściową ochroną.
Świat Makro.com 