Sówkowate (Noctuidae)

Największa rodzina motyli, licząca na świecie ponad 11 tys. gatunków, ale szacuje się, że może ich być dużo więcej. W naszym kraju również są bardzo liczne i liczą sobie 440 gatunków, co plasuje je na drugim miejscu liczebności (wyprzedzają je tylko zwójkowate, Tortricidae i to zaledwie o 11 gatunków). Pod względem rozmiarów są przeważnie średniej wielkości, ale zdarzają się również całkiem duże gatunki. Z ubarwienia są najczęściej niepozorne, szare, brunatne lub czarniawe, ale trafiają się niekiedy bardziej kolorowe gatunki. Większość z nich uaktywnia się dopiero nocą, w ciągu dnia zaś ukrywają się na pniach drzew i w różnych szczelinach. Chętnie przylatują do światła, przy którym potrafi ich fruwać naprawdę całkiem sporo. Nocą wiele z nich pada ofiarą nietoperzy, ale niektóre nauczyły się przed nimi bronić dzięki specjalnemu narządowi słuchu, wychwytującemu echolokację i umożliwiającymi zrobienie uniku, zanim ćma wyląduje między zębami. Wiele dorosłych sówek chętnie przylatuje do kwiatów, by wysysać z nich nektar. Błyszczka jarzynówka (Autographa gamma), aktywna także w ciągu dnia (zwłaszcza popołudniami i wieczorami), potrafi nawet zawisnąć w powietrzu, bardzo szybko machając swymi skrzydełkami. Niektóre z nich, jak wspomniana błyszczka, są motylami wędrownymi, pokonującymi naprawdę ogromne odległości (jarzynówka rok w rok przylatuje do nas z Europy Południowej). Gąsienice sówek są bardzo zróżnicowane. Jedne są zupełnie nagie o niepozornym ubarwieniu, inne natomiast pokryte bardzo kolorowymi włoskami, nadającymi im niesamowitej urody. Niektóre gatunki sówek są zaliczane do groźnych szkodników upraw, w lasach natomiast szczególnie złą sławę ma strzygonia choinówka (Panolis flammea), tworząca gradacje nie mniej groźne co brudnica mniszka. Wiele sówkowatych to jednak gatunki rzadkie i ginące. Xylomoia strix znajduje się pod całkowitą ochroną.