Pogońcowate (Lycosidae)

Rodzina pająków, licząca na świecie blisko 3000 tys. gatunków oraz niemal 70 w naszym kraju. Najliczniejszym rodzajem są wałęsaki (Pardosa spp.), które stanowią niemal połowę wszystkich, krajowych gatunków. Przedstawiciele tej rodziny to średnie oraz duże pająki, o mocnej, krępej budowie ciała. Z przodu głowotułowia znajdują się drobne oczka, przy czym jedna para jest wyraźnie większa niż pozostałe i skierowana dużo bardziej w przód. Pogońce są świetnymi wzrokowcami, co wśród pająków nie zdarza się zbyt często. Ich ciała są porośnięte jasnymi bądź ciemniejszymi włoskami. Z ubarwienia, są raczej niepozorne, głównie brunatne, szarawe, a czasem w barwie piaskowej. Pogońcowate to typowo naziemne pająki, spotykane bezpośrednio na glebie, wśród ściółki czy opadłych liści. Nie tworzą sieci łownych, lecz polują aktywnie. Ich łupem padają różne, naziemne owady, a niekiedy i mniejsi przedstawiciele własnej rodziny. Niektóre gatunki, chociażby z rodzaju Pirata, można spotkać nad brzegami wód. Żyjące tam pająki nie tylko biegają po lądzie, lecz także po wodzie, a nawet nurkują, polując na drobne, wodne bezkręgowce. Część gatunków spędza większą część swego życia w samodzielnie wykopanych norkach, wychodząc jedynie na poszukiwanie posiłku (robią tak np. wymyki, Arctosa spp.). Bardzo ciekawe są obyczaje godowe, w czasie których samce wielu gatunków wykonują specjalne, godowe ruchy, polegające chociażby na machaniu swymi nogogłaszczkami i próbie zaskarbienia sobie przychylności wybranki. Samice tworzą po kopulacji kokony, które wypełniają jajami. Wiele gatunków, przymocowuje kokony do spodów swych odwłoków i zabiera ze sobą, bacznie się nimi opiekując. Przez pewien czas, noszą na swoim grzbiecie również młode pajączki.