Modraszkowate (Lycaenidae)

Rodzina licząca na świecie około 5-6 tys. gatunków, oraz prawie 60 w naszym kraju. Przedstawiciele tej rodziny to małe motylki, których rozpiętość skrzydeł sięga najwyżej 3-4 cm. Przeważnie są bardzo kolorowe, przy czym samce są zazwyczaj dużo barwniejsze niż samiczki. Skrzydła tych pierwszych często są niebieskie, fioletowe, czerwonawe, lub pomarańczowe, co sprawia, że mimo skromnych rozmiarów, zaliczają się do naszych najpiękniejszych motyli. Samice natomiast są dużo częściej brunatne, mniej atrakcyjne dla oka. U niektórych gatunków (szczególnie ogończyków, Theclinae spp.), druga para skrzydeł często jest zaopatrzona w ogonek. Gąsienice modraszków są zazwyczaj małe, zielonkawe i nie rzucające się w oczy. Większość z nich żeruje na różnych roślinach, ale istnieją także gatunki myrmekofilne, czyli żyjące w mrowiskach lub na roślinach, ale pod mrówczą opieką. Przykładem może być modraszek arion (Maculinea arion), którego gąsienice wykorzystują słodką wydzielinę, by obłaskawić mrówki i dostać się do gniazda, gdzie pożerają mrówcze jaja i larwy. Niektóre modraszkowate są bardzo pospolite, ale wiele z nich to mniej lub bardziej zagrożone gatunki, znajdujące się pod częściową lub całkowitą ochroną. Najbardziej znany jest pod tym względem czerwończyk nieparek (Lycaena dispar), który wprawdzie jest pod całkowitą ochroną, ale w naszym kraju jest akurat całkiem pospolitym gatunkiem. Inaczej niż na Zachodzie Europy, gdzie w wielu miejscach dosłownie wymarł. Możemy mieć jedynie nadzieje, że naszym nieparkom, taki los nie będzie pisany.