Miernikowcowate (Geometridae)

Ogromna rodzina motyli nocnych, obejmująca na całym świecie aż 23 tys. gatunków. W Polsce też ich jest nie mało, bo 409. Nazwa rodziny nawiązuje go gąsienic, które najczęściej posiadają tylko dwie posuwki odwłokowe, zaś one same poruszają się podginając środek swego ciała ku górze i wyprostowując go, przesuwając głowę do przodu, przez co wyglądają jakby odmierzały „kroki.” Skoro o gąsienicach mowa, to te są bardzo różnorodne. Większość z nich ma barwy maskujące, przez co znalezienie ich na roślinach żywicielskich jest niezwykle trudne. Jeśli chodzi o dorosłe motyle, to większość z nich ma delikatną budowę, przypominającą tą u motyli dziennych, ale trafiają się również bardziej krępe gatunki. Niektóre z nich nawet składają swoje skrzydła w podobny sposób, jednak zdecydowana większość woli je trzymać płasko rozłożone. Podobnie jak u gąsienic, większość z nich ma ubarwienie maskujące je na korze drzew, lub upodabniające np. do ptasich odchodów. Czasami trafiają się jednak gatunki dużo bardziej kolorowe. Pod względem wielkości są to motyle małe, bądź średniej wielkości. Większość z nich to gatunki typowo nocne, ale mamy też kilka dziennych, np. witalnik nostrzak (Chiasmia clathrata), o biało-czarnym ubarwieniu. Ogólnie, jako rodzina, miernikowcowate są aktywne przez cały rok. Niektóre gatunki rozpoczynają swą aktywność późną jesienią lub bardzo wczesną wiosną i można je niekiedy obserwować nawet w czasie zimowych miesięcy. Wśród nich, często jest tak, że samce mają dobrze wykształcone skrzydła, natomiast u samic są one mniej lub bardziej uwstecznione. Większość miernikowcowatych to gatunki nie mające większego znaczenia w życiu człowieka. Niektóre z nich bywają jednak notowane jako szkodniki. Np. gąsienice zimowka ogołotniaka (Erannis defoliaria) mogą atakować drzewa owocowe.