Łątkowate (Coenagrionidae)


Największa rodzina ważek równoskrzydłych. Na całym świecie liczy ponad 1300 tys. gatunków, w Polsce natomiast mamy ich 15. Podobnie jak inni przedstawiciele wspomnianej podrodziny, łątkowate są smukłymi ważkami, często o kolorowym ubarwieniu. Przeważnie są niebieskie (samce) lub zielonkawe (samice), jednak czasami trafiają się bardziej kolorowe gatunki. Łunica (Pyrrhosoma nymphula), jest po całości czerwona, z nielicznymi, czarnymi elementami. U oczobarwnic (Erythrosoma spp.) natomiast, oczy samców są jaskrawo czerwone. Jeśli chodzi o ich wielkość, to przeważnie są niedużymi ważkami. Jedna z nich, bardzo rzadka iglica mała (Nehalennia speciosa), jest naszą najmniejszą, rodzimą ważką (długość jej ciała sięga tylko 3 cm). Łątkowate bywają najliczniejsze w pobliżu zbiorników wodnych, które zamieszkują. Wiele z nich lubi się jednak od nich oddalać na znaczne odległości, dlatego spotyka się je także na obrzeżach lasów czy nawet w miastach. Pod względem liczebności występowania, niektóre z nich, np. łątka dzieweczka (Coenagrion puella), to jedne z naszych najpospolitszych ważek. Nie dotyczy to jednak wszystkich, a niektóre są bardzo rzadkie. Dwie z nich: wspomniana wcześniej iglica oraz łątka ozdobna (Coenagrion ornatum), znajdują się pod ścisłą ochroną gatunkową, natomiast łątka zielona (Coenagrion armatum) pod ochroną częściową.

Łątka dzieweczka (Coenagrion puella)

Łątka wczesna (Coenagrion pulchellum)

Łunica czerwona (Pyrrhosoma nymphula)

Nimfa stawowa (Enallagma cyathigerum)

Oczobarwnica większa
(Erythromma najas)

Tężnica wytworna (Ischnura elegans)