Kusakowate (Staphylinidae)
Najliczniejsza rodzina, nie tylko spośród chrząszczy czy owadów, ale w ogóle spośród wszystkich zwierząt. Na całym świecie opisano około 63 tys. gatunków, w Polsce zaś blisko 1400. Kusakowate wyróżniają się spośród innych chrząszczy wydłużonym ciałem oraz silnie skróconymi pokrywami. Skrzydła drugiej pary, są jednak najczęściej dobrze wykształcone i wiele z nich potrafi latać. Przedstawiciele tej rodziny osiągają przeważnie małe rozmiary. Największe gatunki mogą jednak dorastać do ponad 3 cm (chociażby próchniczak czarniawy, Ocypus olens). Większość z nich ma niepozorne ubarwienie, ale zdarzają się również bardziej kolorowe. Przedstawiciele niektórych rodzajów, np. żarlinki (Paederus spp.), wykorzystują swoje jaskrawe barwy, aby ostrzegać drapieżniki przed trującymi właściwościami. Wiele gatunków, przybiera pozycję obronną, polegającą na unoszeniu do góry odwłoka i kierowaniu go do przodu tak, jak robią to skorpiony. Kusakowate zamieszkują różne środowiska, przy czym preferują te o dużej wilgotności. Najliczniej zamieszkują różne typy lasów, a znaleźć je można wśród ściółki, pod spróchniałym drewnem, a także w pobliżu zbiorników wodnych. Ich smukłe ciało i skrócone pokrywy bardzo im ułatwiają wciskanie się w różne szczeliny. Prawdopodobnie właśnie ta umiejętność pozwoliła im odnieść tak ogromny sukces. Większość kusaków to drapieżniki, ale zdarzają się również gatunki padlinożerne, a nawet roślinożerne. Z tego też względu, chrząszcze z tej rodziny, są niezwykle pożyteczne dla środowiska. Ogromna liczba gatunków oraz podobieństwo poszczególnych gatunków sprawiają, że większość z nich jest bardzo trudna do identyfikowania i nawet entomolodzy mają z tym sporo problemów. Na koniec dodam jeszcze, że wiele z nich to gatunki rzadkie. Jeden z nich, czyli pogrzybnica Mannerheima (Oxyporus mannerheimii), znajduje się na liście gatunków objętych całkowitą ochroną, natomiast Velleius dilatatus objęty jest ochroną częściową.
 |
|
 |
 |
|
 |
Dodaj do ulubionych:
Lubię Wczytywanie…
Najliczniejsza rodzina, nie tylko spośród chrząszczy czy owadów, ale w ogóle spośród wszystkich zwierząt. Na całym świecie opisano około 63 tys. gatunków, w Polsce zaś blisko 1400. Kusakowate wyróżniają się spośród innych chrząszczy wydłużonym ciałem oraz silnie skróconymi pokrywami. Skrzydła drugiej pary, są jednak najczęściej dobrze wykształcone i wiele z nich potrafi latać. Przedstawiciele tej rodziny osiągają przeważnie małe rozmiary. Największe gatunki mogą jednak dorastać do ponad 3 cm (chociażby próchniczak czarniawy, Ocypus olens). Większość z nich ma niepozorne ubarwienie, ale zdarzają się również bardziej kolorowe. Przedstawiciele niektórych rodzajów, np. żarlinki (Paederus spp.), wykorzystują swoje jaskrawe barwy, aby ostrzegać drapieżniki przed trującymi właściwościami. Wiele gatunków, przybiera pozycję obronną, polegającą na unoszeniu do góry odwłoka i kierowaniu go do przodu tak, jak robią to skorpiony. Kusakowate zamieszkują różne środowiska, przy czym preferują te o dużej wilgotności. Najliczniej zamieszkują różne typy lasów, a znaleźć je można wśród ściółki, pod spróchniałym drewnem, a także w pobliżu zbiorników wodnych. Ich smukłe ciało i skrócone pokrywy bardzo im ułatwiają wciskanie się w różne szczeliny. Prawdopodobnie właśnie ta umiejętność pozwoliła im odnieść tak ogromny sukces. Większość kusaków to drapieżniki, ale zdarzają się również gatunki padlinożerne, a nawet roślinożerne. Z tego też względu, chrząszcze z tej rodziny, są niezwykle pożyteczne dla środowiska. Ogromna liczba gatunków oraz podobieństwo poszczególnych gatunków sprawiają, że większość z nich jest bardzo trudna do identyfikowania i nawet entomolodzy mają z tym sporo problemów. Na koniec dodam jeszcze, że wiele z nich to gatunki rzadkie. Jeden z nich, czyli pogrzybnica Mannerheima (Oxyporus mannerheimii), znajduje się na liście gatunków objętych całkowitą ochroną, natomiast Velleius dilatatus objęty jest ochroną częściową.
Świat Makro.com 