Rząd owadów, liczący na świecie ponad 150 tys. gatunków, w Polsce natomiast żyje ich około 10 tysięcy. Cechą charakterystyczną owadów z tego rzędu są dwie pary błoniastych skrzydeł, które są ze sobą złączone za pomocą specjalnych haczyków, które znajdują się na drugiej parze. Samice błonkówek posiadają zwykle pokładełko, które służy im do składania jaj. U wielu gatunków uległo przekształceniu w żądło, które może służyć do obrony lub obezwładniania ofiary. Najbardziej znanymi przedstawicielami tego rzędu są osy, pszczoły i mrówki, ale jest on dużo bardziej zróżnicowany. Standardowo dzieli się go na dwa podrzędy: rośliniarki (Symphyta) oraz stylikowce (Apocrita). Różnica między nimi to obecność u tych drugich stylika, czyli wąskiego przewężenia między tułowiem a odwłokiem. Stylikowce dzieli się zaś na owadziarki (Parasitica) oraz żądłówki (Aculeata). W pierwszej grupie znajdziemy głównie parazytoidy, czyli błonkówki, których larwy rozwijają się w ciałach innych bezkręgowców, zazwyczaj doprowadzając je w ten sposób do śmierci. Do żądłówek należą natomiast osy i inne wymienione przeze mnie wcześniej błonkówki. Niektóre z nich to owady społeczne, ale wiele gatunków prowadzi też samotniczy tryb życia. Błonkówki odgrywają bardzo ważną role w przyrodzie i w życiu człowieka. Większość z nich to ważni zapylacze roślin, bez których wiele z nich nie mogłoby istnieć. Pszczoła miodna (Apis mellifera) oprócz zapylania roślin, dostarcza nam też miód i wosk. Osy, mrówki oraz owadziarki, ograniczają natomiast liczebność innych owadów.