Biegaczowate (Carabidae)

Rodzina chrząszczy, licząca sobie na świecie ponad 40 tysięcy gatunków, w Polsce zaś blisko 500. Zaliczają się do podrzędu Adephaga, czyli chrząszczy drapieżnych. Faktycznie, większość biegaczowatych to drapieżniki. Zdarzają się jednak gatunki wszystkożerne i roślinożerne (szczególnie wśród mniejszych gatunków). Wielkość rodzimych biegaczy, waha się w granicach 0,5 do 4 cm. Największym, krajowym gatunkiem jest biegacz skórzasty (Carabus coriaceus). Pod względem wyglądu, charakteryzują się mocną budową ciała, potężnymi żuwaczkami, oraz długimi, silnymi nogami typu bieżnego. Większość biegaczowatych uaktywnia się głównie nocą i właśnie wtedy wychodzą na łowy. Zdarzają się jednak dzienne gatunki. Swoje ofiary pożerają, poprzez oblewanie ich enzymami trawiennymi i wyssanie. Wiele gatunków potrafi się bronić przed drapieżnikami, opryskując je cuchnącymi substancjami. Larwy biegaczowatych są bardzo ruchliwe, a często również bardziej drapieżne niż dorosłe. Podobnie, jak imago, uaktywniają się głównie nocą, w dzień zaś chowają się pod kamieniami, w spróchniałym drewnie, lub w glebie. Większość biegaczowatych, to gatunki bardzo pożyteczne, sporadycznie trafiają się wśród nich szkodniki. Niektóre z nich znajdują się pod całkowitą lub częściową ochroną gatunkową (od 2014 r niektóre gatunki z rodzaju Carabus i Calosoma, wcześniej pod całkowitą ochroną byli wszyscy przedstawiciele tych dwóch rodzajów). Od kilku lat, do biegaczowatych zaliczają się również trzyszcze (Cicindela spp.), które wcześniej stanowiły odrębną rodzinę.