Krzywonóg półskrzydlak (Valgus hemipterus) – dziwny miłośnik kwiatów

Ten mały, ale ciekawie wyglądający chrząszcz jest jednym z pierwszych wiosennych gatunków pojawiających się na kwiatach. Osobiście szczególnie często widuję go na białych kwiatach krzewów i drzew. Jest bardzo spokojny, nie płoszy się, dlatego jest ciekawym obiektem do fotografii. Nadszedł więc czas, abym opowiedział o nim coś więcej.

Systematyka i wygląd

Krzywonóg zalicza się do rodziny poświętnikowatych (Scarabaeidae) i jest jedynym gatunkiem z rodzaju Valgus w Europie. Jest również tak charakterystyczny, że nie sposób go pomylić z żadnym innym chrząszczem.

Długość jego ciała dochodzi do 1 cm. Pokrywy skrzydłowe są u niego kanciaste i nie dochodzą do końca odwłoka. Dodatkowo jego ciało pokrywają czarne i szarobiałe łuseczki. Dymorfizm płciowy bardzo dobrze zaznaczony. Jasny wzór na przedpleczu i pokrywach jest dużo wyraźniejszy u samców, niż u samic. To jednak nie jedyna różnica. Na końcu odwłoka samicy znajduje się ostry, ząbkowany wyrostek, natomiast u samca go nie znajdziemy.

Gdzie go można spotkać?

Występuje w całej Polsce. Pojawia się w lasach, na obrzeżach, polanach, w zaroślach oraz przy drogach. Czasem może się też pojawiać w parkach i ogrodach. Dorosłe osobniki można obserwować od kwietnia do lipca.

Tryb życia

Życie dorosłych chrząszczy kręci się wokół kwiatów i właśnie na nich należy ich wypatrywać. Nie są wybredne i spotyka się je na różnych gatunkach. Ponoć szczególnie często przylatują do głogu. Sam widywałem je m.in. na kwitnących malinach oraz baldaszkowatych. Ważne jest to, że są bardzo ciepłolubne, dlatego na kwiatach pojawiają się w słoneczne dni. Z tego co zauważyłem, to na kwiatach można znaleźć przede wszystkim samce. Samice są bardziej skryte i trzeba mieć sporo szczęścia, by na jakąś natrafić. Parę razy udało mi się na nie wpaść, jak wędrowały po piaszczystych drogach. Być może chodzi o to, że są po prostu zajęte szukaniem miejsc, w których mogłyby złożyć jajeczka. Te ostatnie składają w martwym, przegrzybiałym drewnie rozmaitych drzew liściastych, takich jak wierzby, topole i drzewa owocowe. Pomagają sobie przy tym wyrostkiem, który pełni podobną funkcję, co pokładełko. Rozwój larw trwa jeden rok. Przepoczwarczenie następuje pod koniec lata, w małej kolebce na końcu wygryzionego chodnika. Dorosłe pojawiają się jesienią, ale opuszczają kolebkę dopiero wiosną przyszłego roku.