Kwiatówka zmierzchnicowata (Myathropa florea)

Nasza bohaterka to jeden z najpospolitszych bzygów, na jakiego możemy się natknąć. Bardzo ciekawa jest geneza jej nazwy. Kiedy się przyjrzymy jej przedpleczu, wówczas dostrzeżemy na nim ciemny rysunek, przypominający wyglądem upiorną, trupią twarz. Podobny znak możemy zobaczyć na tułowiu innego owada, czyli zmierzchnicy trupiej główki (Acherontia atropos) i właśnie od tej ćmy wzięła się nazwa naszej kwiatówki.

Systematyka i wygląd

Ten ciekawy bzygowaty (Syrphidae) jest jedynym przedstawicielem swojego rodzaju w naszym kraju.

Jakby tego było mało, jej wygląd jest tak charakterystyczny, że raczej trudno ją pomylić z jakąś inna muchówką. Pod względem wielkości osiąga długość do 14-16 mm (różne źródła różnie podają). Całe jej ciało ma raczej masywną budowę. Pod względem ubarwienia jest po całości żółto-czarna, zwłaszcza odwłok jest w żółty z czarnym deseniem. Tułów pokryty gęstymi, żółtymi włoskami. Takie ubarwienie ma oczywiście za zadanie upodobnić muchówkę do pszczoły, czy innej żądłówki. Sama w sobie jest zupełnie nieszkodliwa.

Gdzie ją można spotkać?

Pospolita na terenie całej Polski. Pojawia się na różnych terenach trawiastych, zwłaszcza tych wilgotnych. Trafia się także na obrzeżach lasów, w pobliżu dróg czy na nieużytkach. Wszędzie tam, gdzie rosną duże ilości kwiatów. Dorosłe muchówki możemy obserwować od wiosny aż do jesieni.

Tryb życia

Muszę przyznać, dość często widuje tę muszkę. Bardzo chętnie przylatuje do najróżniejszych kwiatów. Szczególnie chętnie do tych białych, ale pojawia się też na żółtych i fioletowych. Generalnie nie jest zbyt płochliwa, ale za to niezwykle ruchliwa i szybka. Bardzo sprawnie przeskakuje z jednego kwiatka na drugi, by swoją trąbką rozgniatać ziarenka pyłku. Szczególnie ważny jest on dla samic, ponieważ zawarte w nim białka i witaminy są niezbędne do prawidłowego dojrzewania jaj. W międzyczasie liczy na to, że jej zabawa w podszywanie się, ochroni ją przed drapieżnikami. Mimikra w jej wykonaniu przeważnie się sprawdza, ale… bywają drapieżniki, które w ogóle się tym nie przejmują. Np. pająki kwietniki, które czając się pośród kwiatów, chwytają zarówno pszczoły i inne żądłówki, jak również muchówki, które je naśladują. Bywa również, że kwiatówki zlizują wyciekający z drzew sok. Z drzewami znacznie bardziej są jednak związane jej larwy. Te rozwijają się w niewielkich zbiornikach wody, głównie w wypełnionych wodą dziuplach drzew, gdzie pożywiają się martwą materią roślinną. Rzadziej pojawiają się w kompostowniku.