Świat Makro.com

Psyllobora (kiedyś nosząca nazwę rodzajową Thea) vigintiduopunctata jest dość malutka, ale jej specyficzny wygląd sprawia, że należy do stosunkowo znanych biedronek. Wśród swoich krewniaków, wyróżnia się jednak nie tylko wizerunkiem, ale również dość specyficznym menu.

Wygląd

Dorosła biedronka mączniakówka osiąga długość od 3 do niecałych 5 mm. Jej ciało ma dość charakterystyczny, zaokrąglony kształt, a do tego jest wyraźnie wypukłe. Z ubarwienia, jest niemal po całości jaskrawo żółta, jedynie jej spód ma czarną barwę, zaś przedplecze może być bardziej białe niż żółte. Na tym ostatnim znajduje się 5 czarnych plamek. Na każdej pokrywie z kolei znajduje się po 11 czarnych plamek, które najczęściej mają tą samą wielkość (wg polskiego klucza do oznaczania biedronek, tylko czasami plamki z tylnej części pokryw mogą się ze sobą zlewać lub zanikać). Żółte w czarne plamki, są również ich larwy, które z wyglądu bardzo przypominają larwy innych gatunków biedronek.

Gdzie ją można spotkać?

Kroszela jest dość pospolicie spotykaną biedronką i to właściwie w całym kraju. Najczęściej można ją znaleźć wśród traw i różnych zarośli, na liściach drzew oraz krzewów. Dzięki ubarwieniu dość łatwo ją wypatrzyć, choć małe rozmiary zdecydowanie utrudniają zrobienie jej zdjęcia. Biedronka ta występuje w zasadzie przez cały rok, zaś dorosłe zimują ukryte w ściółce, pod krzewami, drzewami czy też wśród uschniętej trawy.

Tryb życia

Biedronki w większości mają to do siebie, że są drapieżnikami, wyspecjalizowanymi w polowaniu na mszyce oraz czerwce. Czasami jednak trafiają się wyjątki. Istnieją np. biedronki o zdecydowanie wegetariańskich nawykach, np. całkowicie roślinożerna owełnica lucernianka (Subcoccinella vigintiquatuorpunctata), występująca na roślinach dzikich i uprawnych, która przy masowych pojawach, może sprawiać kłopot rolnikom. Nasza biedronka mączniakówka także nie jest mszycożerna, ale też nie można powiedzieć, że jest roślinożerna. Odżywia się bowiem… grzybami. Na szczęście dla wszystkich grzybiarzy, interesują ją wyłącznie pasożytnicze grzyby mączniaki z grupy workowców (Ascomycetes). Tak, chodzi o te grzyby, które są odpowiedzialne za powstawanie białawego nalotu na liściach roślin, chociażby dębu. Teoretycznie to dobrze, że te biedronki tak się nimi interesują. Mączniaki są bowiem bardzo groźne i potrafią wyrządzić spore szkody w roślinach uprawnych. Dlatego też, kroszela żerując na nich, przyczynia się do ich zwalczania. W praktyce jednak, obracając się wśród tych grzybów przyczynia się do rozprzestrzeniania ich zarodników, a w rezultacie samego grzyba. Można więc powiedzieć, że jej działalność, zarówno pożyteczna jak i szkodliwa równoważy się i wychodzi na zero. Ludzie jednak zawsze dostrzegają głównie to co złe, dlatego sama biedronka często bywa postrzegana jako szkodnik.