Świat Makro.com

Moje mieszkanie bywa od czasu do czasu odwiedzane przez bardzo różne owady. Najczęściej są jakieś malutkie gatunki, trzymające się głównie parapetu i ramy okiennej. Niekiedy jednak trafia się coś większego. Np. jakaś ćma. Szczególnie kiedy jest gorąco, okno otwarte na oścież, zaś w domu pali się światło. Wówczas potrafią zlatywać naprawdę spore osobniki. Rolnicę, którą widzicie na zdjęciach, przyłapałem przypadkiem z samego rana, gdy obudziła mnie burza, a ja zmuszony byłem zamknąć okno. Wielu osobom widok furgoczącej ćmy nie przypadł by do gustu, ale mnie akurat bardzo ucieszyła taka niespodzianka.

Systematyka i wygląd

Rolnica tasiemka należy do rodziny sówkowatych (Noctuidae). W naszym kraju mamy jeszcze 7 innych gatunków z rodzaju Noctua, a część z nich jest z wyglądu bardzo podobna do naszego gatunku. Rozróżnić je można porównując wygląd obu par skrzydeł, ich ubarwienie oraz kształt i położenie plamek.

Trzeba przyznać, to sporej wielkości owad. Rozpiętość jej skrzydeł może bowiem sięgać nawet 5,8 cm. Na osobach niewtajemniczonych w świat owadów, takie wymiary mogą robić wrażenie, ale tak po prawdzie, jest średniakiem, jeśli chodzi o ćmy (istnieje mnóstwo gatunków, które wymiarami znacznie ją przewyższają).

Jak na ćmę, jest stosunkowo ładnie ubarwiona. Zwłaszcza jej druga para skrzydeł przykuwa uwagę. Jest ona bowiem jaskrawo żółta, z czarnym, falistym pasem (albo raczej tasiemką, od której zresztą wzięła się jej nazwa) na każdym z nich. Możemy jedynie żałować, że ta para skrzydeł, jest w czasie spoczynku ukryta, zaś nam pokazuje się dopiero wtedy, gdy rolnica wzbija się w powietrze. Reszta ciała rolnicy, łącznie z pierwszą parą skrzydeł, jest brunatna, przy czym odcień może być bardzo zmienny (od ciemnobrązowego, niemal czerwonawego poprzez szary, a na jasnym, słomkowym kończąc).

Gdzie ją można spotkać?

Pospolita w całym kraju, spotykana w bardzo różnych środowiskach. Zarówno w środowiskach leśnych, w pobliżu wód i wrzosowisk, jak również w ogródkach, parkach, a nawet miastach. Często zdarza jej się przylatywać do sztucznego, zapalonego światła. Obserwuje się ją od czerwca do końca września.

Tryb życia

W ciągu dnia, rolnice ukrywają się na pniach drzew, ale także na ścianach budynków czy ogrodzeniach. Ich brunatne ubarwienie świetnie je maskuje, dlatego niełatwo jest je wypatrzeć. Zaniepokojone, mogą nagle rozwinąć swoje skrzydła i pokazać drugą parę. W ten sposób zaskakują drapieżnika, dezorientują go i mają dodatkowe sekundy na ucieczkę. Początek ich aktywności zaczyna się wieczorami, zaś na żer wyruszają głównie nocą. Wówczas przylatują do kwiatów, by spijać ich nektar, ale od czasu, do czasu spijają także soki z przejrzałych owoców lub wyciekające ze zranionych pni i gałęzi. Wówczas muszą też uważać, by nie paść łupem ich największych wrogów, czyli nietoperzy. Jeśli uda im się przeżyć, wówczas poszukują partnerów, by móc kopulować. Później zaś samiczki zajmują się składaniem jaj. Te umieszczają na różnego rodzaju trawach, ale także na łodygach innych roślin, często w kilku, nałożonych na siebie warstwach.

Po jakimś czasie wylęgają się gąsienice. Są duże, mogą mieć do 5 cm, zaś ich ciała są albo zielone, albo brązowe, z czarnymi kreseczkami, biegnącymi wzdłuż grzbietowej strony ciała. Podobnie jak dorosłe motyle, uaktywniają się głównie nocą. Wówczas żerują na różnego rodzaju trawach, ale także babkach, mniszkach, czy nawet kapustach (przy nadmiernym rozmnożeniu się, mogą wyrządzać szkody). W ciągu dnia natomiast chowają się w wierzchniej warstwie gleby, dlatego niełatwo je znaleźć. W niej też gąsienica się przepoczwarcza i zimuje.