Zmorsznik paskoczułki (Stictoleptura maculicornis)

Jak to z różnymi owadami bywa, zmorsznik nie jedno ma imię. O ile jednak co do nazwy polskiej, nie ma żadnych wątpliwości, o tyle w łacińskich można się pogubić. Obecnie obowiązuje nazwa rodzajowa Stictoleptura, jednak w dawniejszych publikacjach można się spotkać z zupełnie innym nazewnictwem. Są to chociażby Brachyleptura, Leptura, Paracorymbia lub Corymbia. Sporo prawda? Warto więc o tym pamiętać, korzystając ze starszych tekstów na temat tego chrząszcza.

Systematyka i wygląd

Rodzaj Stictoleptura liczy w naszym kraju 6 gatunków. Wśród nich jest np. pospolicie spotykany zmorsznik czerwony (S. rubra), wcześniej zaliczany do szeregu innych rodzajów. Samce nawet trochę przypominają zmorsznika paskoczułkiego, ale są znacznie większe i mają zupełnie czarne czułki. Czarne czułki ma także zmorsznik mały (Pseudovadonia livida), który osiąga podobne rozmiary, co nasz bohater i na pierwszy rzut oka łatwo go z nim pomylić.

Dorosły zmorsznik jest stosunkowo mały i osiąga od 7,5 do 12,5 mm. Jego ciało jest dość smukłe i zwęża się ku tyłowi, tak jak u wielu innych kózkowatych. Głowa, tułów i odnóża są u niego czarne, natomiast pokrywy brunatne. Cechą charakterystyczną tego gatunku są jego czarne czułki, na członach których, występują żółtawe prążki. Dzięki ich obecności, można odróżnić ten gatunek, od pokrewnych gatunków.

Gdzie go można spotkać?

Pospolity w całym kraju, spotkać go można głównie na leśnych polanach oraz obrzeżach lasów i łąk. Preferuje miejsca nasłonecznione i dobrze nagrzane. Dorosłe owady obserwuje się od maja do końca lipca.

Tryb życia

Dorosłe chrząszcza można znaleźć głównie na różnych kwiatach, na których to żywią się pyłkiem i nektarem. Preferują te o fioletowej barwie (świerzbnice, driakwie), ale pojawiają się także na białych (baldaszkowatych, krwawnikach) i żółtych. W czasie żerowania, są nim tak bardzo pochłonięte, że w ogóle się nie płoszą i można im bez trudu robić zdjęcia.

Na kwiatach dochodzi także do kopulacji. Po jej odbyciu, samica poszukuje martwego, butwiejącego drewna (szczególnie gałęzi), przy czym jest jej bez różnicy czy znajdzie liściaste, czy też iglaste. Jajeczka składa w różnych szczelinkach, zaś niedługo później wylęgają się z nich larwy. Te żerują w drewnie przez co najmniej 2 lata, po czym przepoczwarczają się.